Ανακοίνωση ΕΑΑΚ για την ψήφιση του νομοσχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μετά την πραξικοπηματική ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος στις 29 Ιούνη έχει χάσει κάθε ψήγμα νομιμοποίησης στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων και της νεολαίας. Παρά τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του Μαΐου και του Ιούνη, η κυβέρνηση αυτή, σπεύδει μέσα στο κατακαλόκαιρο να περάσει μία σειρά από αντιλαϊκές τομές, θεωρώντας πως μπορεί να αποφύγει τον οδοστρωτήρα των κοινωνικών αντιδράσεων.

Ο χώρος της εκπαίδευσης βρίσκεται ήδη σε αναβρασμό. Στα σχολεία οι τραγικές ελλείψεις του προσωπικού κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα την έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς ενώ νέος γύρος μαζικών συγχωνεύσεων ετοιμάζεται το φθινόπωρο. Τα πανεπιστήμια μετά την δραματική υποχρηματοδότηση που αντιμετώπισαν πέρυσι και την ψήφιση του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων βρίσκονται μπροστά στην επικείμενη ψήφιση του νέου νόμου Διαμαντοπούλου.

Οι αλλαγές που προτείνονται έρχονται να καταργήσουν το δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο έτσι όπως το ξέραμε μέχρι σήμερα και να το προσδέσουν στο άρμα του μνημονίου δίνοντας στη νεολαία κατάρτιση, μισή δουλειά και μισές ελευθερίες για μισή ζωή. Στο στόχαστρο μπαίνουν οι φοιτητές, οι πανεπιστημιακοί των κατώτερων βαθμίδων και οι εργαζόμενοι των ιδρυμάτων. Με το νόμο αυτό οι διοικήσεις των πανεπιστημίων θα αποτελούνται από τα Συμβούλια Διοίκησης, η σύνθεση των οποίων θα περιλαμβάνει τόσο πανεπιστημιακούς αλλά και στελέχη επιχειρήσεων διευρύνοντας έτσι μια αγοραία αντίληψη σε σχέση με την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που επιβάλλει η έρευνα να υποτάσσεται στις ανάγκες του κεφαλαίου, και οι σπουδές άμεσα καθοριζόμενες από τις εκάστοτε ανάγκες της αγοράς, να βαραίνουν αποκλειστικά τις πλάτες των φοιτητών και των οικογενειών τους.

Το πανεπιστήμιο του μνημονίου προετοιμάζεται για να βγάζει τους εργαζόμενους του μνημονίου, χωρίς δουλειά, με μισθό πείνας, ελαστικούς και αναλώσιμους. Διαλύεται συνολικά η λογική των ενιαίων πτυχίων και των γνωστικών αντικειμένων. Η δυνατότητα συλλογικής διαπραγμάτευσης επαγγελματικών κι εργασιακών δικαιωμάτων αφαιρείται μέσω της κατάργησης των πτυχίων και της αντικατάστασης τους από τις πιστωτικές μονάδες για κάθε φοιτητή, προετοιμάζοντας έτσι τη γενιά των 592 ευρώ, της ανασφάλιστης, ελαστικής εργασίας, όπως ακριβώς ορίζεται στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Οι σπουδές χάνουν τον ενιαίο ιστό τους και μετατρέπονται σε ένα άθροισμα δεξιοτήτων και πληροφοριών που ο καθένας κατέχει και αγοράζει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Οι πρυτάνεις,επί της ουσίας, θα διορίζονται από το ίδιο το υπουργείο και δεν θα εκλέγονται από την πανεπιστημιακή κοινότητα, για να μπορεί ακριβώς να ελέγχει ασφυκτικά την λειτουργία του (όπως γινόταν περίπου και στην χούντα!) Η συμμετοχή των φοιτητών περιορίζεται στην εκλογή 1 μέλους που θα συμμετέχει στο ΣΔ ενώ η δυνατότητα παρέμβασης των φοιτητικών συλλόγων στο όργανα συνδιοίκησης παύει. Τέλος επιχειρεί να τελειώσει με το πανεπιστήμιο-κέντρο αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής και συλλογικής δράσης. Καταργείται το Πανεπιστημιακό άσυλο ως χώρος ανάπτυξης και προάσπισης των αγώνων του φοιτητικού και του λαϊκού κινήματος, ενώ δημιουργείται ένα συνολικό αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας κυρίως για τους φοιτητές αλλά και για τους καθηγητές. Ο νόμος διαμορφώνει για το φοιτητή μια ασφυκτική καθημερινότητα, όπου θα πρέπει να τρέχει διαρκώς απ’το αμφιθέατρο στο εργαστήριο για πρόλαβει να τελειώσει τη σχολή πριν τον διαγράψουν. Συνολικά επιχειρείται η πλήρης παράδοση του πανεπιστημίου στα συμφέροντα του κεφαλαίου την μνημονιακή πολιτική. Μέσα από την ένταση των επιχειρηματικών κριτηρίων σε κάθε έκφανση της λειτουργίας του πανεπιστημίου, επιχειρείται να αναδειχθεί σε κυρίαρχο δόγμα το δίπτυχο κυνήγι του κέρδους-περιορισμός του κόστους εκπαίδευσης.

Θέλουν να διαλύσουν κάθε λαϊκή κατάκτηση, τη δημόσια παιδεία, υγεία, ασφάλιση, να κάνουν την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση προνόμιο των οικονομικά ισχυρών. Θέλουν να φέρουν στην Ελλάδα όλες αυτές τις αλλαγές που έχουν εφαρμοστεί σε αρκετές χώρες του δυτικού κόσμου. Αλλαγές που έφεραν μια πραγματικότητα ενάντια στην οποία εξεγείρονται οι νέοι σε όλο τον κόσμο, από την Γαλλία και την Αγγλία μέχρι τη Χιλή.

Όλα τα παραπάνω λοιπόν θα τεθούν στην προμετωπίδα του αγώνα ενάντια στο νόμο Διαμαντοπούλου αλλά και συνολικά στις αντιδραστικές αλλαγές στην παιδεία και την κοινωνία που φέρνει ακατάπαυστα η κυβέρνηση ακόμα και μέσα στον Αύγουστο για να προλάβει τα χρονοδιαγράμματα ΕΕ-ΔΝΤ. Το φοιτητικό κίνημα χρειάζεται να βγει ξανά στο προσκήνιο με μαζικές γενικές συνελεύσεις και καταλήψεις, όπως το 1990-91, το 1998 και στους ηρωικούς αγώνες του 2006-07, μαχητικά κι ανυποχώρητα, με τα μάτια στραμμένα σε όλη την κοινωνία, που αντίστροφα το παρακολουθεί για να πάρει θάρρος κι έμπνευση ξεσηκωμού. Τα πανεπιστήμια δεν νοείται και δεν πρόκειται να λειτουργήσουν με αυτόν τον νόμο. Τα πανεπιστήμια θα γίνουν εκείνα τα κέντρα αγώνα για την ανατροπή του νόμου και της αντιλαϊκής πολιτικής. Καλούμε κάθε κοινωνική κατηγορία εντός του πανεπιστημίου και κάθε πολιτική δύναμη σε ανυποχώρητο αγώνα για να ανατράπει ο νόμος έκτρωμα που διαλύει και τσακίζει το δημόσιο δωρεάν και δημοκρατικό πανεπιστήμιο

Ξέρουμε ότι τώρα είναι η ώρα του ξεσηκωμού. Καλούμε άμεσα τους φοιτητές, τους δασκάλους, του καθηγητές, τους μαθητές και όλη την κοινωνία να παλέψουμε από κοινού για να μην ψηφιστεί αυτό το νομοσχέδιο έκτρωμα, για την ανατροπή του με μαχητικό αγώνα διαρκείας απ’την μέρα της ψήφισης του χυδαίου νόμου. Αλλά και για την ανατροπή όλης της βάρβαρης πολιτικής, που οδηγεί τους εργαζόμενους και τους νέους στην φτώχεια και την εξαθλίωση, για την ήττα και την πτώση της Χούντας της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ που καταδυναστεύει τη ζωή μας. Η επίθεση στην εκπαίδευση γίνεται σε βάρος των εργαζόμενων και των παιδιών τους.

Τους περασμένους μήνες βρεθήκαμε όλοι μαζί στους δρόμους και τις πλατείες, κρατηθήκαμε στις ίδιες αλυσίδες, φωνάξαμε και τραγουδήσαμε όλοι μαζί, αντισταθήκαμε στην κρατική καταστολή. Να βρεθούμε και πάλι. Μπορούμε να τους νικήσουμε.

ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 24/08


Ο ΝΟΜΟΣ-ΕΚΤΡΩΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΨΗΦΙΣΤΕΙ-Η ΑΝΤΙΛΑΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ.ΜΕ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ

Ανακοίνωση-καταγγελία της ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης για τους τραμπούκους της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και τα γεγονότα στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών‏

Την Πέμπτη 5 Μαΐου, 80 τραμπούκοι της ΔΑΠ και της ΟΝΝΕΔ επιτέθηκαν με πρωτοφανή βιαιότητα(πέτρες, κράνη) ενάντια σε μέλη της ΕΑΑΚ με αποτέλεσμα τον τραυματισμό μελών της ΕΑΑΚ, τρεις εκ των οποίων κατέληξαν στο νοσοκομείο.

Στόχος της επίθεσης ήταν η φίμωση του σχήματος ΡΑΦ-ΕΑΑΚ στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και η καταστροφή του χώρου παρέμβασής του. Αποτελεί συνηθισμένη φασιστική πρακτική της ΔΑΠ, η οποία γνωρίζοντας ότι οι πολιτικές της θέσεις είναι ενάντια στα συμφέροντα των φοιτητών, υιοθετεί ένα μοντέλο συνδικαλισμού που προωθεί την απάθεια μέσω πελατειακών σχέσεων και την παθητική αποδοχή μεταρρυθμίσεων που διαλύουν τη φοιτητική καθημερινότητα, την εργασιακή προοπτική και συνολικά το παρόν και το μέλλον των φοιτητών. Η ΔΑΠ δε διστάζει, μάλιστα, να «διασφαλίσει» αυτήν την ομαλότητα ακόμα και με τραμπουκισμούς.

Η επίθεση αυτή δεν ήταν τυχαία. Η ΔΑΠ όπως και η κυβερνητική ΠΑΣΠ έχουν αποδείξει διαχρονικά ότι αποτελούν τους εγγυητές της εφαρμογής των αντιδραστικών αλλαγών στην εκπαίδευση. Οι παρακρατικές μέθοδοι της ΔΑΠ πάνε χέρι-χέρι με τις πολιτικές θέσεις της και στοχεύουν στη διάλυση του δημόσιου χαρακτήρα του Πανεπιστημίου και στην τρομοκράτηση κάθε ριζοσπαστικής αγωνιζόμενης φωνής.

Το φοιτητικό κίνημα δεν τρομοκρατείται και δεν καταστέλλεται από αυτές τις πρακτκές. Όπως η ΕΚΟΦ δεν απέτρεψε την αντιδικτατορική εξέγερση του Πολυτεχνείου το 73, όπως η δολοφονία του αγωνιστή καθηγητή Ν. Τεμπονέρα δεν έβαλε φραγμό και την ανατροπή, τελικά, του νόμου Κοντογιαννόπουλου, έτσι και τώρα αύτες οι πρακτικές και οι τραμπούκοι της δεξιάς που τις υλοποιούν, θα πάρουν την απάντηση που τους αρμόζει. Το φοιτητικό κίνημα, περιφρουρημένο οργανωτικά και πολιτκά, θα αποτελέσει πυροδότη αγωνιστικών διεργασιών για όλη την κοινωνία και σε σύνδεση με το εργατικό και ευρύτερο λαϊκό κίνημα θα συμβάλλει στη μη κατάθεση του νόμου Διαμαντοπούλου και την ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ και των πολιτκών τους εκφραστών.
Ε.Α.Α.Κ. σε ΑΕΙ-ΤΕΙ Θεσσαλονίκης

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΑΑΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΝΕ ΚΑΙ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΩΝ.

Βιώνουμε μια πολύ κρίσιμη περίοδο για τη νεολαία και τους εργαζόμενους της χώρας. Η οικονομική και πολιτική δικτατορία της κυβέρνησης, της Ε.Ε και του ΔΝΤ επιτίθεται καθημερινά στα δικαιώματα και τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας. Την ίδια στιγμή, παρά τις δυσκολίες, χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι βαδίζουν ολοένα και πιο αποφασιστικά στο δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα ενάντια σε αυτό το βάρβαρο καθεστώς. Το φοιτητικό κίνημα σε αυτή τη συγκυρία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης, τόσο απέναντι στους νόμους της Διαμαντοπούλου για την εκπαίδευση όσο και ενάντια στην αντεργατική επίθεση συνολικά.

Οι δυνάμεις των σχημάτων της ΕΑΑΚ και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στρατεύονται στην κατεύθυνση της ενδυνάμωσης και ανασυγκρότησης του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος και σε αυτή τη βάση προωθούν μια λογική ανατρεπτικής κοινής δράσης της αριστεράς εντός του κινήματος. Οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και η ΕΑΑΚ έχουν διαλέξει αντίπαλο: το ΔΝΤ, την ΕΕ, την εργοδοσία, την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τους υποστηρικτές της (ΝΔ, ΛΑΟΣ) καθώς και τους εκπροσώπους τους μέσα στις σχολές.

Στον αντίποδα, οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, ενώ επιλέγουν την αποχώρηση από τις μαζικές διαδικασίες των συλλόγων συγκροτώντας μέτωπα γύρω από τον εαυτό τους, αρνούνται να στρατευτούν σε μια ανατρεπτική κατεύθυνση για το κίνημα επενδύοντας στην ήττα και τον κατακερματισμό των αγώνων. Βρίσκουν τον αντίπαλο τους σε δυνάμεις του κινήματος, στήνοντας διαρκώς ενδοαριστερούς εμφυλίους και στοχοποιώντας με ιδιαίτερο ζήλο τις δυνάμεις τις αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Κορύφωση του κατήφορου που έχει επιλέξει η ηγεσία της ΚΝΕ αποτελούν τα στημένα και προβοκατόρικα γεγονότα που συνέβησαν στο Πάντειο.

Πιο συγκεκριμένα, τα πραγματικά γεγονότα είναι τα εξής: Όλο το προηγούμενο διάστημα, οι δυνάμεις της ΚΝΕ προέβησαν σε μια σειρά από προκλήσεις και τραμπουκισμούς σε βάρος αγωνιστών της ΕΑΑΚ με στόχο τη φίμωση του σχήματος και την καταπάτηση του χώρου παρέμβασής του. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή η επιλογή γίνεται σε μια σχολή που κυριαρχούν εμφανώς οι δυνάμεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, χωρίς αυτό, όπως φαίνεται να ενοχλεί την ηγεσία της ΚΝΕ. Συνέχεια αυτής της επιλογής ήταν η τοποθέτηση τιμητικής πλακέτας στη μνήμη της ηρωικής κομμουνίστριας Σωτηρίας Βασιλακοπούλου σε έναν από τους ελάχιστους χώρους που διατηρεί το σχήμα της ΕΑΑΚ στη σχολή με την υπογραφή ΚΝΕ- ΚΚΕ, στο πλαίσιο εκδήλωσης που πραγματοποίησαν. Τα μέλη της ΕΑΑΚ επέλεξαν να μη δημιουργήσουν ένταση μέχρι και το πέρας της εκδήλωσης. Αντίθετα μετά από αυτή παρέδωσαν με διάθεση συνεννόησης και χωρίς καμία φθορά, τη συγκεκριμένη πλακέτα στα μέλη της ΚΝΕ έτσι ώστε να τοποθετηθεί σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της σχολής.

Αμέσως μετά από αυτό, η ηγεσία της ΚΝΕ εξέδωσε μια χυδαία ανακοίνωση, στην οποία κατηγορεί τους αγωνιστές της ΕΑΑΚ, ως «ΕΚΟΦΙΤΕΣ» και «Αντικομμουνιστές», τους παρομοιάζει με «απογόνους των Ες- Ες» και «Χρυσαυγίτες» και την ίδια στιγμή εξαπολύει ως «απάντηση» τραμπούκικες επιθέσεις εναντίον τους.

Είναι φανερό ότι όλο το παραπάνω σκηνικό αποτελεί ντροπιαστική μεθόδευση και προβοκάτσια από τη μεριά της ΚΝΕ με στόχο την περαιτέρω περιχαράκωση των δυνάμεών της και στοχοποίηση της ΕΑΑΚ και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Μια μεθόδευση που δε διστάζει μάλιστα να χρησιμοποιήσει, πέρα από βαρύτατους χαρακτηρισμούς εναντίον της ΕΑΑΚ, την ίδια τη μνήμη της ηρωικής αγωνίστριας Σ. Βασιλακοπούλου και να την κηλιδώσει εντάσσοντας την στους μικροπολιτικούς της σχεδιασμούς. Αγωνιστές όπως η Βασιλακοπούλου δεν έχουν θέση σε τέτοια γεγονότα. Πρέπει να τιμούνται και να μένουν ζωντανοί στη μνήμη του λαού δείχνοντας το δρόμο για ακόμη πιο αποφασιστικούς και νικηφόρους αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας που θα καταφέρνουν να δικαιώσουν τελικά την ίδια την οδυνηρή απώλειά τους. Δυστυχώς, είναι ξεκάθαρο, ότι η συγκεκριμένη στάση της ΚΝΕ δεν εκκινεί από μια προσπάθεια τέτοιας υπεράσπισης της μνήμης της Σ. Βασιλακοπούλου αλλά από την εμμονική συνέχιση της προσπάθειας της ΚΝΕ να απομονώσει τα μέλη της από κάθε αγωνιστική παρέμβαση πέραν του εαυτού της.

Από την πλευρά μας δηλώνουμε ότι θα παραμείνουμε προσηλωμένοι στον καθημερινό αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση σε εκπαίδευση και εργασία, για τα συμφέροντα της νεολαίας και των εργαζομένων, έχοντας πάντα ως έμπνευση τη Σωτηρία και όλες τις ηρωικές μορφές του κινήματος των περασμένων χρόνων. Δεν θα ακολουθήσουμε την ηγεσία της ΚΝΕ στον ολισθηρό δρόμο της, χωρίς αρχές, σύγκρουσης. Καλούμε, μάλιστα τους αγωνιστές της ΚΝΕ και του ΚΚΕ να γυρίσουν την πλάτη σε αυτές τις μεθοδεύσεις, συμβάλλοντας με τον τρόπο τους μέσα από τις μαζικές διαδικασίες του κινήματος για την κλιμάκωση και την πολιτικοποίηση των αγώνων στην πάλη που έχει ανάγκη η εποχή μας. Θεωρούμε ότι η αναγκαία αντιπαράθεση είναι με το κράτος και τις δυνάμεις καταστολής και όχι με την υπόλοιπη αριστερά, ωστόσο δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι δεν θα επιτρέψουμε κανενός είδους τραμπούκικες επιθέσεις που στόχο έχουν να πλήξουν την παρέμβαση των σχημάτων της ΕΑΑΚ μέσα στις σχολές.


Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση

Kαταγγελία

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δείχνει για μια ακόμη φορά την απέχθεια της προς τις άμεσες και δημοκρατικές διαδικασίες του συλλόγου,καθώς στην τελευταία Γεν.Συνέλευση προτίμησε να μην παραστεί προεξοφλώντας μάλιστα ότι η συνέλευση δεν θα είχε απαρτία.Προφανώς τα μέλη της ΔΑΠ διακατέχονται από μαντικές ικανότητες αφού ήταν σε θέση να προβλέψουν ότι η γενική συνέλευση δεν θα είχε τον απαιτούμενο αριθμό ατόμων.Ως Ρ.Α.Σ.Α.-Ε.Α.Α.Κ.,καταδικάζουμε την στάση αυτή της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ η οποία δείχνει πόσο πραγματικά ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα των φοιτητών.Το σχήμα μας υποστηρίζει με σθένος τις αμεσοδημοκρατικες διαδικασίες και προασπίζει την γενική συνέλευση ως το ανώτερο όργανο λήψης αποφάσεων των φοιτητών

Και τελικά πέρασες στην Θεολογική...

Μετά από το γολγοθά της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κατάφερες να εισαχθείς σε μια πανεπιστημιακή σχολή ανωτάτης εκπαίδευσης.Αυτή η σχολή μπορεί να ήταν ανάμεσα στις επιλογές σου,αλλά μπορεί και όχι.Το μόνο σίγουρο για την συνέχεια είναι ότι τα πράγματα μέσα στη σχολή δεν είναι τόσο ρόδινα όσο τα είχες φανταστεί.
Τα προβλήματα που επικρατούν στη Θεολογική σχολή είναι πολλά και πιθανόν να τα εντοπίσεις και εσύ στο εγγύς μέλλον.Κατ’αρχάς έχεις εισαχθεί σε μια σχολή με υπέρογκο αριθμό μαθημάτων που ξεπερνούν τα εξήντα ενώ σε άλλες σχολές περιορίζονται σε μικρότερο αριθμό.Αυτά τα μαθήματα όμως πρέπει να τα περάσεις,αλλά ακόμα και να έχεις διαβάσει και είσαι καλά προετοιμασμένος πάντα υπάρχουν κάποιοι καθηγητές οι οποίοι μη μπορώντας να δεχτούν μάλλον ότι κάποιος φοιτητης έχει «εκτέλεσει» το καθήκον του τον «κόβουν» με συνοπτικές διαδικασίες και σου δημιουργείται όλως περιέργως η εντύπωση ότι ούτε καν το γραπτό σου δεν έχουν κοιτάξει.Κρούσματα καθηγητικής αυθαιρεσίας έχουν παρατηρηθεί ουκ ολίγες φορές στη Θεολογική με μαζικά «κοψίματα» που ξεπερνουν το αστρονομικό ποσοστό του 80 τοις εκατό.Επίσης το πρόγραμμα σπουδων που η σχολή μας ακολουθει δεν είναι το ενδεδειγμένο καθώς όπως βέβαια θα παρατηρήσεις δεν υπάρχουν μαθήματα(υποχρεωτικά) που να αφορούν καμμία άλλη θρησκεία παρά μόνο το Χριστιανισμό.Αυτό σαφώς δεν είναι επίστημη και δεν εξετάζει το φαινόμενο της Θρησκείας σφαιρικά,παρά μόνο με κατηχητικό και ομολογιακό χαρακτήρα.
Ακόμα όμως όταν καταφέρεις να πάρεις πτύχιο τα προβλήματα δεν εξαφανίζονται.Πρώτον η αδιοριστία στον κλάδο των Θεολόγων είναι τεράστια και αυτό οφείλεται στις γενικότερες πολιτικές των τελευταίων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ οι οποίες έχουν φέρει την εκπαίδευση σε απελπιστική κατάσταση.Στον εκπαιδευτικό κλάδο κάθε χρονία οι θέσεις μειώνονται ολοένα και περισσότερο,παρουσιάζεται συνεχής μείωση των χρηματοδοτήσεων στα εκπαιδευτικά ιδρύματα,οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ προσπάθησαν με το τέχνασμα της ωρομισθίας να θολώσουν τα νερά,αλλά η αλήθεια είναι πως οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοι γίνονται «όμηροι» στα χέρια του κράτους καθώς δουλεύουν για να πάρουν στο τέλος του μήνα ένα πενιχρό μισθό. Έπειτα και το δικό μας μάθημα,τα Θρησκευτικά πάιρνουν έναν λατρευτικό και ομολογιακό χαρακτήρα μαθήματος,κάτι το οποίο είναι εντελώς λάθος καθώς δεν δίνεται στον μαθητή η δυνατότητα να μάθει και για άλλες θρησκείες και να εμβαθύνει τις γνώσεις του και το ενδιαφέρον του πάνω σ’ αυτές. Η τωρινή κυβέρνηση εν μέσω κρίσης απόφάσισε να διορίσει 4200 εκπαιδευτικούς αυτή τη χρονιά,ενώ 11500 συνταξιοδοτήθηκαν, πράγμα που δείχνει τις πραγματικές διαθέσεις του ΠΑΣΟΚ για το χώρο της παιδείας.
Άλλο ένα πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στη Θεολογική σχολή είναι με τη διάσπαση του επί 35 χρόνια ενιαίου συλλόγου φοιτητών Θεολογικής σχολής σε δύο ξεχωριστούς για κάθε τμήμα και μάλιστα με αντικαταστατικές και παράνομες διαδικασίες. Κύριοι υπεύθυνοι για όλο αυτό το θέμα είναι οι παρατάξεις οι οποίες δίνουν λύση στα πραγματικά προβλήματα του φοιτητή είτε κερνώντας σου καφέ στο τραπεζάκι(«ανεξάρτητοι»),είτε μοιράζοντας σου προγράμματα και σημειώσεις(ΠΑΣΠ-ΔΑΠ),είτε πιστεύοντας ότι η μόνη διέξοδος είναι η συμμετοχή στο Μ.Α.Σ.(ΠΚΣ),οδηγώντας το φοιτητικό κίνημα στην ηττοπάθεια και στην περιχαράκωση.
Εμείς ως Ρ.Α.Σ.Α.-.Ε.Α.Α.Κ. παλέψαμε και θα παλέψουμε για τη δημόσια δωρεάν παιδεία, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών μέσα στα πανεπιστήμια, την ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση, την υπεράσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου, την κοινωνικοποίηση και ριζοσπαστικοποίηση του φοιτητή, έχοντας παράλληλα στραμμένα τα μάτια μας στην κοινωνία και τα προβλήματα που ειδικότερα τώρα την μαστίζουν. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και μέσω του τρίπτυχου ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ πρεσβεύουμε την αριστερά της επίθεσης, της σύγκρουσης και της αποτελεσματικότητας.
Το Ριζοσπαστικό Αριστερό Σχήμα Ανατροπής είναι μια συλλογικότητα που δρα μέσα στα πλαίσια του συλλόγου Φοιτητών Θεολογικής του Α.Π.Θ. με σκοπό την ενεργοποίηση και πολιτικοποίησή του
Ριζοσπαστικό: γιατί εναντιωνόμαστε στις λογικές του ατομισμού και του βολέματος, προτάσσοντας τις συλλογικές διεκδικήσεις για την ικανοποίηση των αναγκών όλων μας.
Αριστερό: γιατί δεν είμαστε απλώς μια παρέα που δεν είχε τι άλλο καλύτερο να κάνει, αλλά θέτουμε συγκεκριμένους στόχους βάσει των πολιτικών και κοινωνικών πεποιθήσεων που έχουν καθιερωθεί στο Ρ.Α.Σ.Α. μέσα από τις διαδικασίες του σχήματος.
Σχήμα: και όχι παράταξη γιατί δεν είμαστε φερέφωνα κανενός κόμματος και είμαστε ανεξάρτητοι από οδηγίες και γραμμές. Οι διαδικασίες του σχήματος είναι απόλυτα αμεσοδημοκρατικές και αντιϊεραρχικές (δεν υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι, προεδρεία και αρχηγοί), ανοικτές σε όλους και η κοινή άποψη του σχήματος δεν δημιουργείται με την επιβολή μιας άποψης πάνω στην άλλη/άλλες, αλλά μέσω εποικοδομητικού διαλόγου γίνεται συνδιαμόρφωση έτσι ώστε η τελική απόφαση να εκφράζει όλους τους συμμετέχοντες στο σχήμα.
Ανατροπής: Γιατί είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτή η κοινωνία όχι μόνο μπορεί, αλλά και πρέπει ν’ αλλάξει!
Το Ρ.Α.Σ.Α. συμμετέχει στην Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση επειδή δεν θεωρούμε την Θεολογική Σχολή μια βραχονησίδα αποκομμένη και κλεισμένη στον εαυτό της, αλλά μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας και της κοινωνίας γενικότερα. Η Ε.Α.Α.Κ. είναι ένα σύνολο σχημάτων που παρεμβαίνουν σε Α.Ε.Ι. και Α.Τ.Ε.Ι. σε ολόκληρη την Ελλάδα, τα οποία συντονίζονται μεταξύ τους. Πρωταγωνιστεί στους φοιτητικούς αγώνες και στα λαϊκά και εργατικά κινήματα από το 1991 έως σήμερα.
Τι είναι Σύλλογος φοιτητών;Ο σύλλογος είναι ένα ενοποιημένο σώμα με κοινά συμφέροντα και κοινές διεκδικήσεις. Στο Σύλλογο Φοιτητών της σχολής ανήκουμε όλοι μας με την εγγραφή μας στο πανεπιστήμιο, ανεξάρτητα αν ανήκουμε σε κάποια παράταξη ή όχι.. Αποφάσεις στο όνομα του Συλλόγου Φοιτητών μπορούν να βγουν μόνο μέσα από τη Γενική Συνέλευση.
Τι είναι Γενική συνέλευση;Η Γενική Συνέλευση είναι μια αμεσοδημοκρατική διαδικασία και αποτελεί το ανώτερο όργανο του Συλλόγου Φοιτητών. Σ’ αυτή συμμετέχουμε όλοι οι φοιτητές και έχουμε το δικαίωμα ψήφου. Ο καθένας μπορεί να ζητήσει το λόγο και να μιλήσει αφού δηλώσει το όνομα του στον κατάλογο ομιλητών. Παρατάξεις, σχήματα, αλλά και ο καθένας ατομικά μπορεί να θέσει πλαίσιο, το οποίο τίθεται προς ψήφιση στο τέλος της διαδικασίας. Επιπλέον μετά την ψήφιση των πλαισίων μπορούν να κατατεθούν διάφορα ψηφίσματα και το σώμα ψηφίζει την έγκριση ή την απόρριψη τους για το καθένα ξεχωριστά. Το πλαίσιο μπορεί να είναι ένα κείμενο το οποίο περιέχει μία πολιτική ανάλυση και κάποιους υλοποιήσιμους στόχους, ή απλά μία πρόταση, μία φράση ή οτιδήποτε. Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στον αριθμό των πλαισίων ή στο περιεχόμενο τους.Τις γενικές συνελεύσεις συνήθως τις αποφεύγουν οι κομματάρχες γιατί η βούληση της πλειοψηφίας των φοιτητών μπορεί να πηγαίνει κόντρα στα συμφέροντα τους και στις προθέσεις τους. Γι’αυτο και κάνουν ότι μπορούν για να υποβιβάσουν την άξια της, είτε αποφεύγοντας την συχνή (όπως οφείλεται) σύγκλιση της, είτε δημιουργώντας ένα πραγματικό μπάχαλο κατά την διάρκεια της έτσι ώστε να αναγκαστούν να φύγουν όλοι όσοι δεν ανήκουν στις παρατάξεις τους.
Τι είναι Διοικητικό Συμβούλιο;Το Διοικητικό συμβούλιο είναι το δεύτερο όργανο του συλλόγου και αποτελείται από 9 άτομα, τα οποία προκύπτουν μετά από εκλογές του Συλλόγου Φοιτητών και αναλογούν στο εκλογικό ποσοστό της κάθε παράταξης. Το διοικητικό συμβούλιο έχει ετήσια θητεία και περιορισμένες αρμοδιότητες με κυριότερη εκ των οποίων την σύγκλιση γενικών συνελεύσεων.

Ρ.Α.Σ.Α.-Ε.Α.Α.Κ.
«Σπάμε την εκεχειρία»
Ριζοσπαστικό Αριστερό Σχήμα Ανατροπής-Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση

Y.Γ.Δειξ’τους πως μετά από 6 χρόνια δημοτικό,3 χρόνια γυμνάσιο και 3 χρόνια λύκειο ξέρεις να γράφεις το όνομα σου μόνος…

Η “Ελληνική Τραγωδία” Χρονικό μιας παγκόσμιας οικονομικής “υπερπαραγωγής”...

Όταν πριν μερικούς μήνες η οικονομική κρίση ξεσπούσε πάνω στην ελληνική οικονομία με μένος χειρότερο υφεστιακής έκρηξης, κάποιοι διεθνείς οικονομικοί αναλυτές μιλούσαν για την “Ελληνική Τραγωδία”. Ο όρος γρήγορα ξεχάστηκε, μάλλον ακριβώς επειδή η τραγωδία τελικά αποδείχτηκε φαρσοκωμωδία και η σκηνή που παίζεται ο κόσμος ολόκληρος. Πώς στήθηκε όμως ένα τόσο μεγαλεπήβολο έργο; Η αρχική έμπνευση του σεναρίου (όπως και όλων των άλλων παρόμοιων) βέβαια φτάνει πίσω στον 16ο-17ο αιώνα, όταν -αρχικά σε Αγγλία και Ολλανδία- από τις στάχτες της φεουδαρχίας αναδυόταν ο πρώιμος καπιταλισμός. Δεν υπάρχει όμως λόγος να πάμε τόσο πίσω, μας φτάνει να δούμε την πορεία από την αρχή της συγγραφής του σεναρίου μέχρι την σημερινή παράσταση. Όταν στα τέλη της δεκαετίας του '70 κατέρρεε η συμφωνία Μπρέττον-Γουντς οι κεφαλαιοκράτες δεν μπορούσαν καν να φανταστούν ότι δρομολογούσαν και επιτάχυναν την ίδια τους την κηδεία. Το μόνο που έβλεπαν ήταν μια πρωτοφανή ευκαιρία να πάρουν πίσω όσα αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με τον κεϋνσιανισμό για να αποφύγουν μια γενικότερη εξέγερση των καταπιεσμένων τάξεων στον δυτικό κόσμο. Με κύριο όπλο το νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημα της παντοδύναμης παγκοσμιοποιημένης ελεύθερης αγοράς, που μπορεί να λύσει όλα της τα προβλήματα μόνη της και “αυτομάτως”, ξεκίνησαν έναν κατακλυσμό κερδοσκοπίας και επιθέσεων στα εργασιακά δικαιώματα. [Image] Οι κλυδωνισμοί βέβαια δεν άργησαν να εμφανιστούν, αλλά δεν πτόησαν κανέναν -η παντοκρατόρισσα αγορά θα τα λύσει τα προβλήματα. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια κάποιοι είχαν την φαεινή ιδέα να βγάλουν κέρδος και από τα χρέη και τα χρεοστάσια άλλων, ακόμα και κρατών, και ξεκίνησαν την αγορά παραγώγων και ασφαλίστρων πιστωτικού κινδύνου (CDS). Και η κερδοσκοπία συνεχιζόταν, μέχρι που το 2007 το πλασματικό κεφάλαιο που διακινούνταν στις χρηματαγορές ήταν πενταπλάσιο από το ΑΕΠ ολόκληρου του πλανήτη!!! Με το σενάριο λοιπόν γραμμένο και τα σκηνικά στημένα η παράσταση ήταν έτοιμη ν' αρχίσει. Η ανάποδη πυραμίδα της διαφοράς πλασματικού και πραγματικού κεφαλαίου δεν μπορούσε βέβαια να σταθεί για πολύ, οπότε γρήγορα άρχισαν οι πρώτοι τριγμοί της επικείμενης πτώσης της. Πρώτο σημάδι ήταν η κατάρρευση της αγοράς ενυπόθηκων δανείων υψηλού ρίσκου στις ΗΠΑ το 2007. Αν όμως κάποιοι φαντάστηκαν ότι αυτό ήταν ένα “μεμονωμένο επεισόδιο”, σαν τόσα άλλα, βγήκαν γελασμένοι. Η κατάρρευση αυτή δεν ήταν παρά το πρώτο σύμπτωμα της ασθένειας που, σαν γάγγραινα, κατατρώει τον παρηκμασμένο καπιταλισμό. Μάλιστα, επειδή η αγορά παραγώγων έχει ρίξει και τα τελευταία εμπόδια στην παγκόσμια κίνηση κεφαλαίων, η ασθένεια μπορούσε να μεταδοθεί πολύ πιο εύκολα. Έναν χρόνο μετά λοιπόν καταρρέει ο χρηματοπιστωτικός κολοσσός Lehman Brothers και πια γίνεται σε όλους φανερό ότι η προηγούμενη κρίση έχει πια μετατραπεί σε μια χρηματοπιστωτική κρίση παγκοσμίων διαστάσεων. Πανικόβλητες οι διάφορες κυβερνήσεις τρέχουν να διασώσουν ότι μπορούν από τις ετοιμόρροπες τράπεζες με τεράστια πακέτα οικονομικής ενίσχυσης. Αν όμως κάποιοι πίστευαν ότι έτσι το πρόβλημα είχε λυθεί βγήκαν οικτρά γελασμένοι. Οι τράπεζες αντί να επενδύσουν τα χρήματα αυτά στην παραγωγή, δίνοντας ώθηση στην οικονομία, τα χρησιμοποίησαν πάλι στην κερδοσκοπία, δημιουργώντας νέες φούσκες, έτοιμες να σπάσουν. Έτσι η χρηματοπιστωτική κρίση γρήγορα μετεξελίχθηκε σε δημοσιονομική, όπου πια ο κίνδυνος δεν είναι η χρεοκοπία τραπεζών και μεγαλοεπιχειρήσεων, αλλά ολόκληρων κρατών. Και εδώ φτάνουμε στα της Ελλάδας, η οποία μετά την χρεοκοπία της Ισλανδίας και του Ντουμπάι βρίσκεται στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος ως την επόμενη υποψήφια χώρα να κηρύξει χρεοστάσιο και την πρώτη εντός της ευρωζώνης. Γιατί όμως συγκεκριμένα η Ελλάδα; Μήπως επειδή οι “κακοί” Γερμανοί, ή και άλλοι “βάρβαροι”, μισούν τους Έλληνες για τον “ανώτερο” και “αξεπέραστο” πολιτισμό τους; Η΄ μήπως επειδή τα διεθνή κεφαλαιοκρατικά κέντρα διάλεξαν από χούι ή λόγω σκοτεινών σκοπιμοτήτων συγκεκριμένα την ελληνική εργατική τάξη για να πειραματιστούν πάνω της με δολοφονικά μέτρα λιτότητας και καταστολής; Τίποτα απ' όλα αυτά. Η Ελλάδα πολύ απλά είναι ο πιο αδύναμος κρίκος της της Ε.Ε., ακόμα και ανάμεσα στα λεγόμενα PIGS (Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία). Αυτό συμβαίνει επειδή η χώρα συντρίβεται από τις συμπληγάδες πέτρες του μεγάλου δημοσιονομικού της ελλείμματος και του τεράστιου δημόσιου χρέους της (12,7% και 113% του ΑΕΠ αντίστοιχα). Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την ιδιοτυπία του ελληνικού καπιταλισμού που, όπως πολύ σωστά είχε παρατηρήσει ο Παντελής Πουλιόπουλος, “γεννήθηκε γέρος”, χωρίς ισχυρή βιομηχανική βάση και με μια υπερτροφική γραφειοκρατεία του δημόσιου τομέα, διαμορφώνοντας μια οικονομική ανάπτυξη βασισμένη στην συσσώρευση χρέους, οδήγησε την Ελλάδα στην de facto χρεοκοπία και στην πλήρη αδυναμία αποπληρωμής χρεών χωρίς έξωθεν βοήθεια. Η έξωθεν (ή άνωθεν αν θέλετε) αυτή βοήθεια ήρθε, παρά τις πρώιμες κατάρες και τις όψιμες ζητωκραυγές της κυβέρνησης, με την μορφή της κοινής συνδρομής του ΔΝΤ και της ΕΕ. Η βοήθεια αυτή βέβαια δεν δίνεται για την ψυχή της μάνας τους, αλλά με το τοκογλυφικό επιτόκιο της τάξης του 5% και μάλιστα ακόμα μόνο εάν η κυβέρνηση μπορέσει να περάσει ένα πακέτο άγριων μέτρων λιτότητας και καταστρατήγησης των εργατικών δικαιωμάτων. Ήδη είδαμε τα πρώτα σημάδια με την μείωση του κατώτατου μισθού, την περικοπή του 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο, την απελευθέρωση των απολύσεων, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και την πρόθεση διάλυσης του ασφαλιστικού. Και τα όργανα μόλις που άρχισαν να παίζουν... Τα μέτρα αυτά παρουσιάζονται ως αναγκαία για να μπορέσει “η χώρα” (δηλαδή ο ελληνικός καπιταλισμός) να βγει από την δίνη της οικονομικής κρίσης. Το αποτέλεσμα όμως αυτών των μέτρων δεν πρόκειται ποτέ να είναι αυτό που ελπίζουν. Όσο και να αυξάνουν τους φόρους, όσο και να περικόπτουν μισθούς και συντάξεις, ότι άλλο και να κάνουν, το χρέος και το έλλειμμα θα συνεχίσουν να γιγαντώνονται, λόγω της τεράστιας μείωσης της οικονομικής κίνησης που θα προκαλέσουν ακριβώς αυτά τα μέτρα. Η μοναδική πραγματικά λύση για την εγχώρια οικονομία θα ήταν η υποτίμηση του νομίσματος -που θα αύξανε την ανταγωνιστικότητά της έναντι άλλων οικονομιών- αλλά αυτό είναι πρακτικά αδύνατον. Εάν η Ελλάδα αποχωρούσε από το ευρώ, δεν θα είχε καν την δυνατότητα να τυπώσει εθνικό νόμισμα λόγω της χείριστης θέσης στην οποία βρίσκεται η οικονομία της, ενώ το ευρώ από την άλλη δεν μπορεί να υποτιμηθεί χωρίς να προκαλέσει μια αλυσιδωτή αντίδραση υποτιμήσεων που θα οδηγήσουν σε μια νομισματική κρίση γιγαντιαίων διαστάσεων, πράγμα που θα είναι και η τελευταία πράξη της φαρσοκωμωδίας του καπιταλισμού. [Image]Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή. Δεν είναι παρά θέμα χρόνου για να μετατραπεί η de facto χρεοκοπία της Ελλάδας σε επίσημη, de jure χρεοκοπία. Το ζήτημα τελικά δεν είναι καθόλου αν θα καταφέρει η Ελλάδα να βγει από την κρίση, αλλά με ποιόν τρόπο θα χρεοκοπήσει και τί θα γίνει με το εξωτερικό της χρέος. Το θέμα είναι κεφαλαιώδους σημασίας διεθνώς, γιατί η ελληνική χρεοκοπία θα πυροδοτήσει ένα ντόμινο χρεοκοπιών σε παγκόσμιο επίπεδο, το οποίο δεν θα αφήσει ανεπιρρέαστες ούτε την Μεγάλη Βρετανία, την Γερμανία και τις ΗΠΑ (όπου ήδη έχουν χρεοκοπήσει 8 πολιτείες). Ο λόγος για αυτό είναι ότι οι πιστωτές της Ελλάδας -Γερμανικές, Γαλλικές και Ελβετικές τράπεζες ως επί το πλείστον- βρίσκονται οι ίδιοι σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση και εάν δεν μπορέσουν να εισπράξουν τα χρέη τους πλησιάζουν επικίνδυνα οι ίδιοι την χρεοκοπία. Μια ενδεχόμενη στάση πληρωμών εκ μέρους της Ελλάδας θα πυροδοτούσε μια σειρά από χρεοστάσια σε έναν μεγάλο αριθμό χωρών -πρωτίστως εντός της ΕΕ- οδηγώντας στην χρεοκοπία τους πιστωτές αυτών των χωρών, και η αλυσίδα συνεχίζεται παγκόσμια στο άπειρο. Τελικά μόνο δύο λύσεις υπάρχουν στην παρούσα οικονομική κρίση, σε πείσμα των κεντροαριστερών ρεφορμιστικών φαντασιώσεων περί διόρθωσης -η και ριζικής αλλαγής- του συμφώνου σταθερότητας, περί δυνατότητας μιας άλλης, “καλλίτερης” Ευρώπης, και τελικά περί της ύπαρξης -ή δυνατότητας ύπαρξης- ενός “καλού” καπιταλισμού. Η΄ το παγκόσμιο κεφάλαιο θα πάρει μια παράταση ζωής μέσω μιας άνευ προηγουμένου επίθεσης στα δικαιώματα και την ποιότητα ζωής των εργαζομένων και λοιπών φτωχών στρωμάτων της κοινωνίας -που τελικά μπορεί και να οδηγήσει στην καταστροφή ολόκληρης της ανθρωπότητας- ή οι μάζες των εκμεταλλευμένων θα εξεγερθούν σε διεθνή κλίμακα, βάζοντας τέλος στο βάρβαρο σύστημα του καπιταλισμού και θεμελιώνοντας την εργατική εξουσία και τον σοσιαλισμό -τελικά- σε παγκόσμιο επίπεδο, με τελικό σκοπό την αταξική κοινωνία. Το μέλλον θα μας δείξει...

Πλαίσιο για την Γενική συνέλευση του Συλλόγου φοιτητών Θεολογικής σχολής στις 20/4/2010

Μετά την τραγελαφική παρωδία της προηγούμενης δήθεν "καταστατικής" συνέλευσης,ήρθε η ώρα να βιώσουμε και την παρωδία της πρώτης στην ιστορία ταυτόχρονης συνέλευσης δύο (υποτιθέμενων) συλλόγων!!!Η διεξαγωγή της νέας αυτής συνέλευσης και μάλιστα σε σχετικά σύντομο,για τα δεδομένα της Θεολογικής σχολής,διάστημα δεν αποτελεί στοιχείοι ενεργοποίησης και εκδημοκρατικοποίησης του συλλόγου φοιτητών,αλλά αντιθέτως είναι μια απόπειρα των "φοιτητοπατέρων" να φορέσουν έναν "δημοκρατικό μανδύα",αμέσως μετά την πραξικοπηματική τους απόφαση διάσπασης του συλλόγου και με γνώμονα πάντα τις επικείμενες φοιτητικές εκλογές.
Εμείς ως Ρ.Α.Σ.Α.-Ε.Α.Α.Κ. σε καμμία περίπτωση δεν αναγνωρίζουμε την διάσπαση του συλλόγου,όχι μόνο γιατί προήλθε από μια σειρά αυθαίρετων και αντικαταστατικών διαδικασιών αλλά και γιατί ουσιαστικά αποτελεί αποδοχή του αντιδραστικού και αντιδημοκρατικού νέου νόμο πλαισίου,νόμο για τον οποίο παλεύουμε για την ολική του ανατροπή.Για εμάς ο σύλλογος παραμένει ενιαίος και συμμετέχουμε στην σημερινή διαδικασία ως μέλη του ενιαίου συλλόγου φοιτητών Θεολογικής σχολής και ως υπέρμαχοι των αμεσοδημοκρατικων διαδικασιών,ενώ σε καμμία περίπτωση δεν πρόκειται να αποδεχτούμε ως έγκυρη οποιαδήποτε προοπτική ξεχωριστής για ταδύο τμήματα ψηφοφορίας.
Η κρίσιμη χρονική περίοδος που διανύουμε επιβάλλει την συνολική αντίδραση και την κινητοποίηση όλων μας ενάντια στα αντιλαικα μέτρα της κυβέρνησης,της Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ. αλλά και της τρομολαγνείας των Μ.Μ.Ε.,Καθώς η καπιταλιστική κρίση οξύνεται,η χρεωκοπία είναι αισθητή και έχει ήδη προηγηθεί ο Δεκέμβρης του २००८।Θέλουν να τρομοκρατήσουν και να αναχαιτίσουν το ίδιο το κίνημα,να περιθωριοποιήσουν κάθε εστία κοινωνικής αντίστασης και να ποινικοποιήσουν κάθε αγωνιστή.
Το εργατικό και λαικό κίνημα δεν θα ανεχτεί να γδέρνουν ασύστολα το λαό για το χατίρι των τραπεζιτών και της Μέρκελ,της ΕΕ,του ΔΝΤ και των γκολντεν μποις και την ίδια,μάλιστα,στιγμή,να ρίχνουν στα μπουντρούμια όποιον "βαφτίζουν" τρομοκράτη.Η πάλη ενάντια στα μέτρα βαρβαρότητας της κυβέρνησης,της ΕΕ και του ΔΝΤ και ο αγώνας ενάντια στον αστυνομικό αυταρχισμό και την κρατική τρομοκρατία,είναι ενιαίος.
Είναι βέβαια απορίας άξιο πως ενώ η οικονομική κρίση μαίνεται ανεξέλεγχτη και ενώ τα ποσοστά ανεργίας γενικά-αλλά και των Θεολόγων ειδικότερα-χτυπάνε κόκκινο,ότι κάποιοι έχουν το νου τους μόνο στην ψηφοθηρία και στις φοιτητικές εκλογες.Αλλά βέβαια,τι ανάγκη έχουν αυτοί;Τέτοια συμφέροντα έχουν,τέτοια εξυπηρετούν.
Η τραγικη κατάσταση στην προοπτική εργασίας στην εκπαίδευση,έρχεται τώρα να γίνει ακόμα χειρότερη καθώς το υπουργείο παιδείας προτείνει νέο νομοσχέδιο,σύμφωνα με το οποίο οι διοριζόμενοι με τον ΑΣΕΠ θα είναι πρώτα δύο χρόνια δόκιμοι υπό την επίβλεψη μέντορα και εν συνεχεία θα μονιμοποιούνται,ανάλογα με τις ορέξεις του εκάστοτε "παρατηρητή".Κοινώς,τα επαγγελματικά μας δικαιώματα όχι μόνο δεν εξασφαλίζονται από το πτυχίο μας,αλλά ούτε καν απο τον ΑΣΕΠ και η όποια μονιμοποίηση μας θα εξαρτάται από τις διαθέσεις και τις ορέξεις του κάθε μέντορα ο οποίος θα κρίνει αν είμαστε ικανοί να εργαστούμε ή όχι!
Είναι αξιοθαύμαστη η ομοιότητα μεταξύτης Κ.Διαμαντοπούλου και των δικών μας "διαμαντιών" κομματόσκυλων.Τεράστια αγωνία για την αξιοκρατία και την "ποιότητα στην εκπαίδευση",αλλά ούτε λέξη για το πραγματικό πρόβλημα,που είναι η τεράστια αδιοριστία των εκπαιδευτικών.Τώρα βέβαια πως ανεβαίνει το εκπαιδευτικό επίπεδο ενώ με την εφαρμογή του Καλλικράτη πάρα πολλά σχολεία θα κλείσουν και θα συγχωνευθούν τμήματα και τάξεις,είναι ένα μυστήριο που ακόμα δεν έχει καταφέρει κανένας να εξιχνιάσει.
Όσον αφορά την αδιοριστία των Θεολόγων συγκεκριμένα,έχουμε κατά καιρούς ακούσει διάφορα φαιδρά.Το κορυφαίο ήταν σαφέστατα η δήλωση μέλους της ΔΑΠ σε παλαιότερη συνέλευση ότι δεν υπάρχει αδιοριστία των θεολόγων αφού μπορούμε να γίνουμε... συνοριοφύλακες!Μια άλλη πρόταση(πιο σοβαροφανής)που ακούστηκε είναι να διδάσκονται τα Θρησκευτικά του δημοτικού από Θεολόγο αντί για δάσκαλο.Το πόσο πραγματικά σοβαρή είναι βέβαια αυτή η πρόταση φαίνεται αν αναλογιστεί κανείς μόνο τι θα γίνει αν αρχίσουν να απαιτούν τα ίδια πράγματα οι μαθηματικοί,οι φιλόλογοι, κτλ.Ουσιαστικά αυτή η πρόταση απαιτεί τον αφανισμό των δασκάλων.Τέτοιοι μικροπολιτικοί συντεχνιασμοί δεν εξυπηρετούν παρά μόνο τα συμφέροντα κυβέρνησης και αστικής τάξης,που επιθυμούν ακριβώς να στρέψουν τους εργαζόμενους ούτως ώστε να αντιμάχονται ο ένας τον άλλο.Μία είναι η πραγματική λύση στο πρόβλημα της αδιοριστίας:Κατάργηση της ωρομισθίας,μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών,αύξηση των τμημάτων σε κάθε σχολείο.Το ζήτημα της ανεργίας δεν αποτελεί καθημερινό βίωμα μόνο των Θεολόγων,ούτε μόνο των εκπαιδευτικών.Πάνω από το είκοσι τοις εκατό και σχεδόν το πενήντα τοις εκατό του νεανικού πληθυσμού βρίσκονται κάτω από το καθεστώς ανεργίας ή ημιανεργίας.Η ανατροπή αυτή της κατάστασης δεν λύνεται με ημίμετρα και παραγοντισμούς.
Εκτός όμως από το πρόβλημα της αδιοριστίας,υπάρχει και το πρόβλημα της επικαιροποίησης του αντικειμένου σπουδών μας και του μαθήματος των θρησκευτικών.Μπορεί οι διάφοροι δογματίζοντες εθελοτυφλούντες να λένε ότι η Θεολογία είναι πάντα επίκαιρη,αλλά όταν βλέπει κανείς τις εξελίξεις της κοινωνίας-και ειδικά εν μέσω κρίσης-δεν μπορεί παρά να παρατηρήσει μια αναντιστοιχία και μια έλλειψη επικοινωνίας.Ο λόγος είναι απλός:με τα σύγχρονα δεδομένα η Θεολογία ούτε είναι,ούτε και θα μπορούσε να είναι επιστήμη.Αυτό που κάνουμε τώρα στη σχολή μας,ουσιαστικά δεν είναι παρά ένα συνοθύέυμα στοιχείων διαφόρων επιστημών,όπως είναι η θρησκειολογία,η ιστορία,κοινωνιολογία κτλ.Είναι καιρός λοιπόν να τεθεί από το σύλλογο το ζήτημα της μετατροπής του μαθήματος των θρησκευτικών σε θρησκειολογία και ιστορία και κοινωνιολογία των θρησκειών ως υποχρεωτικό μάθημα στη μέση εκπαίδευση,το οποίο ως σκοπό θα έχει την επιστημονική εξήγηση του θρησκευτικού φαινομένου χωρίς προκαταλήψεις και θα συμβάλλει στην καταπολέμηση των προκαταλήψεων και στην αδελφοποίηση των λαών.Το ομολογιακό μάθημα(τα Θρησκευτικά)να διατηρηθούν ως μάθημα επιλογής(ώστε να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας των Θεολόγων).Αντίστοιχα είναι απαραίτητο να αλλάξει το πρόγραμμα σπουδων της σχολής ώστε να γίνει θρησκειολογία πράγμα βέβαια που κάνει ακόμα πιο άχρηστο απ'ότι ήταν πριν τον διαχωρισμό της σχολής σε δύο τμήματα।

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Καμμία διάσπαση του ενιαίου συλλόγου φοιτητών Θεολογικής σχολής
• Καμμία εφαρμογή του νέου νόμου πλαισίου
• Όχι στην αναγνώριση κολλεγίων και ΚΕΣ
• Κατάργηση της ωρομισθίας και του ΑΣΕΠ
• Μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών
• Αύξηση των τμημάτων και των σχολείων
• Αποκελισμός των διπλοθεσιτών ιερέων από την εκπαίδευση
• Δημόσια και δωρεάν παιδεία σε όλες τις βαθμίδες της
• Ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο,υποχρεωτικό για όλους
• Ενιαία,δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση
• Έρευνα για τις κοινωνικές ανάγκες,ανοιχτή στον κοινωνικό και εργατικό έλεγχο
• Συγχώνευση των δύο τμημάτων της σχολής σε ένα τμήμα θρησκειολογίας και αναμόρφωση του προγράμματος σπουδών του με βάση τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες
• Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές-ανέγερση νέων εστιών και αναβάθμιση των υπαρχόντων

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΣΕ:

• Συμμετοχή στην 48ωρη απεργία στις 21-22/4 και στις κινητοποιήσεις που καλεί το συντονιστικό πρωτοβάθμιων σωματείων
• Συντονισμό με κάθε άλλον φοιτητικό σύλλογο και εργατικό σωματείο που έχει λάβει αντίστοιχες αγωνιστικές αποφάσεις
• Νέα Γενική συνέλευση του ενιαίου συλλόγου φοιτητών Θεολογικής σχολής στις 26/4

Ρ.Α.Σ.Α.-Ε.Α.Α.Κ.

"Όλή η εξουσία στις Γενικές συνελέυσεις"